《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
无论多么邪恶的计划
忽略主题基本是一场完美的头脑风暴，而且和平时跟同学的讨论不一样，这是真正有答案和结论的。宏大概念真的是洗脑一把手👌
放在大屏幕上还是差点意思，或者说漫画作为一种完善自足的媒介，单纯的转译就是会流失信息，何况是在原作本就不够有力的情况下。
台词密度极高，张弛有度，演员演技都在线，看的我生理性反胃，太可怕了。看很多二战反犹电影都觉得观众都是被外置的旁观者，这部电影算是把这种旁观者视角极大化了。
对于原作未读的观众还是比较友善的 整个脚本很平 没有什么特别大的起伏 包括声优阵感觉蛮浪费的 作画也是意料之外的一般 嘛 就是搬漫画上大荧幕 同类叙述方式可以参考一下当年X剧场版如何调动情绪 但对于年轻一代恐怕是永远无法共感吧
三星半，会议上对于生命的冷漠谈论真的有点让人不寒而栗。
100分钟室内纯对白戏，开倍速播放脑子容易跟不上。
所以最后5t5老公到底说了什么啊！！！抓狂！！！
一间屋，一张桌，一群人的杀人计划。这些德国人真的严谨得可怕。数据分析得精密，方案考虑得周全，还处处为成本着想，非常有条理。而这些严谨，用在大屠杀上，是无法言语的恐怖。
哈哈哈哈 剧情我全程都在笑 感情真的不行人物也没立起来。但是打斗真的帅啊，后面那几场打斗好厉害！这个可以说是大杂烩，有纯爱，有友情，有少年成长，有打斗，甚至还强行卖五夏cp，但是除了打斗哪方面都好平庸甚至很差😂 另外cv太赞了，男主根本就是シンジ啊，看的电影就觉得他需要个eva😂
最近日本动画导演脑子里是不是连“曝光”和“景深”的基本概念都没了，“轴线”也是用不上的过时处理品了。哎呀。
渐入佳境，Sunday 那段简直是百老汇春晚！
前传啊！加上剧一块都还是太短了完全看不过瘾怎么办
一本低成本的室内电影，但是完全能看出来这部电影的用心，能感受到德国人的严谨
大emo 戏里戏外都太感人好哭了，天妒英才，薪火相传，厚积薄发，时时刻刻。
博尔赫斯说，这世上如果有天堂，一定是图书馆的模样。我认为，这世上如果有过地狱，那就是奥斯维辛、索比堡……等集中营。
有人说，这是纳粹版的十二怒汉。不错，场景的设置和影像的表达确实有近似的地方。但是，万湖会议的参与者没有十二怒汉们价值观的激烈碰撞，也没有耶稣般的拯救启蒙者。他们殊途同归，只是在解决犹太人的技术细节上争论，只是为自己和背后团体谋一点私利。这些衣冠楚楚的上层人士，心中唯有工具理性，他们是现代性这架大机器上冰冷的螺丝钉。电影拍的很克制，没有任何多余的渲染。因为历史已经足够令人错愕警醒了。
看完李沧东看这部调剂一下，勉勉强强3⭐，虽然很爱林聚聚，但是整体的展现手法也太像音乐剧了而不像电影😂😂😂，作为音乐电影，抓耳的音乐基本只有一首《波西米亚》~希望林聚聚再接再厉吧~ps加菲唱的都比林聚聚好太多😂😂😂
无畏的追梦人万岁，自己做不到所以更羡慕，永远为这样的人献上敬意
类似于《十二怒汉》和《十二公民》的拍摄方式，结构简单，故事情节紧凑，在屈指可数的空间中完成整体电影的调度和拍摄，演员的表演功不可没。非常群像化的人物塑造，各路人马相继登场，尔虞我诈间展现着政治与权利的诡谲与阴谋。纳粹德国基于犹太民族的清除行动，在政客们的手里只是白纸上冰冷的数字，被思想佐控的“国家机器”，把一场惨无人道的屠杀称之为命运交给一代人的任务，于历史长河中去观察，终将成为一个难以泯灭的记忆伤痛，同时也成为了一个时代写照的讽刺。在强权的暴虐酷吏高压统治下，人性闪耀的光辉总是那么的微不足道又简单可笑，身处一个非同的时代，独善其身的人往往也要随波逐流，是苟且也是自保，未曾伤及自身的利益，再多怜悯的泛滥也都会成为笑谈。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
